TYPY WIELOPRZEWODOWYCH INSTALACJI ANALOGOWYCH.

Informacje ogólne

Urządzenia domofonowe i interkomowe są znane i produkowane od wielu lat. Zazwyczaj każdy z producentów projektował własne rozwiązanie, a wchodzące w jego skład elementy niekoniecznie musiały współpracować z domofonami innych producentów. Stan ten trwa do chwili obecnej - nie ma jednego standardu, w oparciu o który projektowane były by domofony analogowe. Istnieją jednak rozwiązania posiadające wspólne cechy, w których można stosować elementy różnych producentów. Są to wieloprzewodowe systemy domofonowe typu 3+n, 4+n i 5+n.

Zapis 4+n oznacza liczbę przewodów w instalacji domofonowej na odcinku kaseta elektroniki (centrala)- unifony. Zapis ten mówi, że 4 przewody w instalacji są wspólne dla każdego unifonu (podłączenie równoległe) zaś n oznacza liczbę unifonów wywoływanych osobnymi przyciskami w panelu zewnętrznym. W najprostszym przypadku, dla jednego unifonu minimalna liczba żył w instalacji wynosi więc 5, dla 2 unifonów 6 itd.

1. instalacja typu 4+n bez łączności wewnętrznej
2. instalacja typu 3+n ze wspólną linią mikrofonu
3. instalacja typu 3+n ze wspólną linią głośnika

System typu 4+n bez łączności wewnętrznej

Jest to najbardziej popularny system domofonowy, do którego można dobrać urządzenia wielu producentów. W systemie wydzielone są tory głośnika, mikrofonu, masy, sterowania zaczepem i wywołania, dzięki czemu można uzyskać głośny i wyraźny dźwięk.

Sterowanie elektrozaczepem realizowane jest przez zwarcie do masy przewodu sterującego, stan ten wykrywany jest w centrali, zaś odpowiedni mechanizm uruchamia elektrozaczep. Uruchomienie elektrozaczepu nie powoduje zakłóceń w torze akustycznym domofonu.

W systemie z łącznością wewnętrzną dochodzą kolejne przewody wywołania - po jednym dla każdego unifonu w instalacji.

System typu 3+n.

W systemie tym celowo została zmniejszona liczba przewodów w instalacji. Wydzielone są tory głośnika, mikrofonu, masy i wywołania. Sterowanie elektrozaczepem odbywa się za pośrednictwem linii głośnika lub mikrofonu, która zostaje w unifonie zwarta do masy. Takie rozwiązanie wymaga zastosowania specjalnych unifonów lub przeróbki unifonów do systemów 4+n. Uruchomienie elektrozaczepu w tego typu systemie powoduje zakłócenia w torze akustycznym.

System 5+n

Najczęściej jest to modyfikacja systemu 4+n polegająca na tym, ze obwód elektrozaczepu sterowany jest bezpośrednio przyciskiem w unifonie. Wymaga to dwóch żył do sterowania zaczepem. Wadą tego rozwiązania są stosunkowo duże prądy płynące w obwodzie. Wiele unifonów do sytemu 4+n wyposażonych jest w dodatkowy zacisk i zworkę umożliwiającą przystosowanie unifonu do takiego trybu pracy.

Kolejnym, nieco rzadziej spotykanym rozwiązaniem jest system, w którym rolę wywołania pełni elektromagnetyczny brzęczyk. Do instalacji tego typu można stosować unifony z systemów 4+n pod warunkiem, że są wyposażone w moduł generatora sygnału elektronicznego.

System 1+n

Dosyć popularne rozwiązanie, w którym stosuje się specjalne unifony, zaprojektowane do konkretnego modelu domofonu pracującego w tym systemie.

[POWRÓT]